XABIER LETEREN OMENEZ

Xabier Lete 2010ko Abenduaren 4ean zendu zen, beraz, gure ondotik aldendu zela 3 urte pasatxo betetzen direnean omenaldi ttiki bat egin nahi genioke. Horretarako modurik onena bere poema bat gogoratzea eta hona ekartzea dela pentsatu dugu. Poema hau, oihartzun gehiegirik eduki ez zuen arren, hoberenetarikoen artean kontsideratuko genuke. Izugarrizko pisu existentziala dauka eta, tempo eta erritmo pausatuekin giza bizitzaren gako sendo eta sakonak eskaintzen dizkigu. Hona hemen, beraz, aipaturiko poema. Zentzu antzaldatuen poemategia liburuari hasiera ematen diona da, eta bere intentzioen sarrera gisa erabat argigarria ere bada (gaztelaniazko itzulpena ere gehitu dugu).

560735_Xabier_Lete_foto300x168[1]

ZENTZU ANTZALDATUEN POEMATEGIA liburutik (Xabier Lete).

Ez da ezer gertatu gaur
ohizko etxe isilean,
azaroko arratsalde urreztatua
itzali da iluneruntz geldi.
Oroitzapen maitatuenez betea
xahutu dut ametsa itxasotik urrun,
goroldiozko bidexka bat baratze izkutuan
eta azken larrosen hasperena
ene begi zuloetan tinko,
erori dira petaloak, hostoak,
egun bat joan da, egun bat gehiago
orduak erori dira hostoak bezala
eta bitxikerietan xahutu bizia.
Eguerdi betean usoak pasa dira
oraindik, hegoak ikaraz, harriduraz
asaldatu dute orduen isiltasuna
eta hegalen zuriak zauritu du ortzea.
Gero, gauak ederragotuko du, astroek
beren geometria hotzez arautzean.

Del libro POEMARIO DE LOS SENTIDOS TRANSFIGURADOS

No ha ocurrido nada hoy
en la habitual casa silenciosa,
la tarde dorada de noviembre
se ha apagado lentamente hacia la oscuridad.
Lleno de mis recuerdos más queridos
he acabado mi sueño lejos del mar,
un caminito cubierto de musgo en la escondida huerta
y el suspiro de las últimas rosas
firmes en los huecos de mis ojos,
se han caído los pétalos, las hojas,
se ha ido un día, un día más
se han caído las horas como las hojas
y he derrochado mi vida en pequeñeces.
En pleno mediodía han pasado las palomas
todavía, con las alas asustadas, con asombro
han asaltado el silencio de las horas.
Después, la noche saldrá embellecida,
cuando los astros rijan con su geometría fría.

xabier-lete-2[1]

Tags: ,

No comments yet.

Leave a Reply