EZTIA ETA OLIOA
Eztia eta olioa jartzen zenituen
ogi zatiaren gainean
goizeko lehen orduetan
esnatu ostean.
Egun argia,
zeruaren koloreak
tapiza pertsa bailitzan
urdin mailegatua zirudien.
Tximinia bati kea zerion
eta urruneko larrean barreiatzen zen
bertako ihintzarekin bat eginik.
Zertzelada haietan
zure irribarre joria
olio tantetan pozten zen
eta une haietako begiradetan
maitasuna baizik
ez genuen partekatzen,
eztia bezain gozoa
eta olioa bezain bizia.
Haginkada xamurrez
ogiari kosk egiten zenion
eta hortzetako erretenetan
eztizko hariak nabaritzen zitzaizkizun
kendelen argizarizko tantak bailiran
letaginetatik zintzilik.
Horregatik ote zen
zure musuen gozoa?
Gozamena besterik
ez zen isurtzen
gure besarkaden arteko zirrikituetan.
Halakoa zen guure arteko maitasuna,
eztia bezain gozoa
eta olioa bezain bizia.
Eta horzkada bat bestearen atzetik
ogi zatia amaitzen zenuen,
olioz gantzuturiko ogi-mamia
ezti tantaz zipriztindurik.
Eta alaitasun haren leinurupean
zure etxekko sukaldea
zohargitu egiten zen.
Zinez gustatzen zait
goizean goiz
ogi zatiak prestatzen zu ikustea,
ezti gozoa eta
olio bizia
mami zuriaren gainean jartzen.
Eta ez dut besterik behar
maite zaitudala jakiteko.
ACEITE Y MIEL
Ponías aceite y miel
sobre el trozo de pan
a primera hora de la mañana,
al despertarnos.
El día era claro, el color del tapiz celeste
parecía de un azul prestado.
Requiebros de humo salían de una chimenea
y se difuminaban en el prado lejano
haciéndose uno con el rocío.
En aquellas pinceladas
tu sonrisa generosa
se alegraba en las gotas de aceite,
y en las miradas de aquel instante
no intercambiábamos nada más que amor,
un amor tan dulce como la miel
y tan vivo como el aceite.
A dulces dentelladas
mordías el pan
y entre los dientes
se te notabanlas hebras de miel
como si gotas de cera fueran
resbalando por los colmillos.
¿Sería por eso
aquel dulce de tus besos?
Pero no era sino gozo
lo que manaba
desde los entresijos de nuestros abrazos.
Así era nuestro amor,
tan dulce como la miel
y tan vivo como el aceite.
Y una dentellada trs otra
acababas el trozo de pan,
miga ungida de aceite
salpicada por gotas de miel.
Y bajo aquel alegre fulgor
la cocina de tu casa resplandecía.
La verdad es que me gusta
verte preparar los trozos de pan
muy de mañana,
verte untar sobre la blanca miga
dulce miel y vivo aceite.
Y no necesito nada más
para saber que te quiero.
Pello Otxoteko.
Goizalbaren argitan, (2007).